تأثیر سلکوسیب بر تکرر ادرار شبانه در مردان مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات

چکیده مقدمه: هیپرپلازی خوش خیم پروستات(bph) روند آسیب شناسی است که علّت عمده بروز علائم تحریکی دستگاه ادراری تحتانی در مردان مسن محسوب می شود و شایع ترین نشانه آن تکرر ادرار شبانه است. درمان طبی bph غالباً با تجویز مهارکننده های آلفا-ا- و مهارکننده های 5-آلفا ردوکتاز انجام می شود. ولی تأثیر این داروها بر تکرر ادرار شبانه فقط 39-25% گزارش شده است. سلکوسیب مهار کننده اختصاصی سیکلواکسیژناز-2 و داروئی نسبتاً ارزان، کم خطر و در دسترس است که با توجه به تعداد زیاد مبتلایان به bph و اهمیت نشانه تکرر ادرار شبانه ناشی ازآن و تأثیری که بر کیفیت زندگی و افزایش ابتلا و مرگ بیماران می گذارد، انتخاب شده است. هدف: بررسی تاًثیر سلکوسیب بر تکرر ادرار شبانه. مواد وروش ها: در این کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد، از بیماران مبتلا به علائم انسدادی و تحریکی ادراری که پس از بررسی های اولیه تشخیص bph برایشان مطرح شده بود، 40 نفر انتخاب شدند که 8≤international prostate symptom score (ipss) و پروستات بیشتر ازcc20 داشته و توصیه بارز جراحی نداشتند. همچنین، میزان پاسخ آنان به درمان مدیکال bph به حد ثابت رسیده بود و از باقی ماندن تکرر ادرار شبانه به تعداد دوبار یا بیشتر در شب شکایت می کردند. پس از اوروفلومتری و ثبت دقیق دفعات تکرر ادرار شبانه علاوه بر رژیم استاندارد قبلی به مدت یک ماه به آنان mg100 سلکوسیب در ساعت 9 شب داده شد و سپس مجدداً دفعات تکرر ادرار شبانه ثبت و اروفلومتری انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون های chi –square ,simple t-test ,pair t-test, krusskal-wallis test انجام شد. نتایج: 40 مرد در محدودۀ سنی 49 تا 80 ساله با متوسط سنی 7/7±3/64 سال بررسی شدند. اندازه متوسط پروستات در آنها 2/13±8/41 سانتی متر مکعب و متوسط ipss score آنان 4/3±2/18 بود. 95٪ بیماران از تکرر ادرار شبانه بیش از 2 بار در شب شکایت داشتند. پس از تجویز mg100 سلکوسیب به مدت یک ماه میزان پاسخ دهی بیماران در سه گروه به صورت ارزیابی شد: 1) پاسخ عالی (رفع کامل یا کاهش بیش از دوبار تکرر ادرار شبانه) 2) بهبود (یک بار کاهش تکرر ادرار شبانه) 3) بدون تغییر. متوسط دفعات تکرر ادرار شبانه قبل از درمان 1/2±17/5 بود که پس از درمان به 9/1±5/2 مرتبه رسید(0001/0p<). میزان تغییرات تکرر ادرار شبانه به صورت عالی، بهبود و بدون تغییر به ترتیب در (70%)28،(5/12%)5 و (5/17%)7 نفر از بیماران بدست آمد. متوسط ipss بیماران از 4/3± 2/18 به 2/4±5/15 رسید (0100/0p <) و متوسط qmax بیماران از ml/s 5/2±5/12 به ml/s7/2± 9/ 12 بهبود یافت(05/0=p). عارضه جانبی بارزی بروز نکرد. نتیجه گیری: مجموع میزان پاسخ دهی تکرر ادرار شبانه به سلکوسیب 5/82% بود. لذا ما معتقدیم استفاده از سلکوسیب همراه با درمان طبی مدیکال استاندارد bph در کسانی که منع مصرف nsaids ندارند به عنوان جانشین مؤثر اهمیت دارد و در صورت اثبات نتایج ما با بررسی های گسترده تر با گروه کنترل و پی گیری عوارض درازمدت می تواند در رژیم های استاندارد درمان طبی bph جایی داشته باشد.